Het jaar 2021 loopt ten einde.
Het is voor vele een zwaar en moeilijk jaar geweest.
Weinig bezoek mogen ontvangen, veel regels opgelegd krijgen door de overheid, meerdere vaccinaties en nu wéér een Lock down.
Voor u als mantelzorgers is het extra zwaar, vooral door (gedeeltelijke) sluiting van bijv. dagopvang.
We mogen vooral niet vergeten dat de zorg thuis, door ziekte en nijpende tekorten in thuiszorg, extra veel werk bij u als mantelzorger terecht komt.
U moet steeds vaker uw naaste alle zorg geven die eigenlijk door professionals gedaan moet worden, maar die zijn er niet.
Hierdoor ontstaat overbelasting bij u als mantelzorger.

Hieronder geven we wat tips die u als mantelzorger kunt gebruiken.

• Vraag tijdig hulp bij uw omgeving, denk aan familie buren en kennissen. Die hulp kan bestaan uit; boodschappen doen, even bij uw naaste blijven als u gaat sporten. Vragen even met uw naaste te gaan wandelen zodat u even tijd voor uzelf hebt.
• Indien uw omgeving niet goed op de hoogte is wat er in uw privé situatie zich afspeelt, nodig deze mensen dan  uit en vertel open en eerlijk wat er gaande is, zodat er begrip ontstaat. Dan zijn mensen eerder geneigd om u te helpen.
• Laat uw sociale contacten niet verwateren, als u avonds te moe bent om contact te leggen met familie of vrienden, vraag hun dan om met u contact te leggen overdag.
• Zoek contact met lotgenoten, niemand die u beter begrijpt dan lotgenoten.
• Schroom niet om hulp te zoeken bij instanties, zij zijn bereid om met u mee te kijken naar oplossingen, ondersteuning en hulp. Denk bijv. aan Contour de Twern op het Vrijthof, in Hilvarenbeek.

Graag willen we onderstaan gedicht aan u als mantelzorgers opdragen;

Je hoort me niet dikwijls klagen,
met mij gaat het eigenlijk altijd goed.
Ik geef een lach op al jou vragen,
in voor- maar ook in tegenspoed.

Ik recht mijn schouders iedere morgen,
ik verbijt mijn tranen en mijn pijn.
Ik laat me niet pakken door mijn zorgen,
en tegenslag krijgt mij niet klein.

Ik ga door ondanks gebreken,
ik pak door ondanks verdriet.
Maar soms, heel soms ontbreekt de kracht,
en kan ik het heel even niet.

dan is de morgen veel te donker,
en zijn de tranen domweg te zwaar.
dan laat ik de gordijnen dicht,
ben ik niet aanspreekbaar.

Zo’n dag mag. Ik heb het nodig.
Het geeft me ruimte, het geeft me tijd.
Om te huilen en los te laten,
na zo’n dag ben ik het kwijt.

Dan leef ik weer, zonder te klagen,
dan gaat het verder met mij weer goed.
Ik antwoord lachend op al jou vragen,
In voor- maar ook in tegenspoed.

Namens de “Vergeten Tuin” wensen wij u en al uw naaste het allerbeste voor 2022